ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Το ποινικό δίκαιο αποτελεί κλάδο του Δημοσίου Δικαίου και διακρίνεται σε ουσιαστικό και δικονομικό.
Το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο είναι το σύνολο των κανόνων βάσει των οποίων μία πράξη ή παράλειψη χαρακτηρίζεται αξιόποινη (έγκλημα). Ακόμα ορίζεται πότε και ποια είναι η αρμόζουσα τιμωρία (ποινική κύρωση), η οποία επιβάλλεται στον παραβάτη ως ποινή ή μέτρο ασφαλείας. Διακρίνεται στο Γενικό μέρος όπου περιλαμβάνονται διατάξεις κοινές για όλα τα εγκλήματα, όπως ο καταλογισμός και οι λόγοι άρσης του, η υπαιτιότητα, η απόπειρα και η συμμετοχή, οι ποινές και τα μέτρα ασφαλείας κοκ. και στο Ειδικό μέρος όπου περιγράφονται τα επιμέρους εγκλήματα και οι επαπειλούμενες ποινές. Ωστόσο κάποια εγκλήματα διέπονται από διατάξεις Ειδικών Ποινικών Νόμων (λ.χ. ναρκωτικά, όπλα, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, κτλ).
Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα έγκλημα είναι κάθε πράξη/παράλειψη άδικη, καταλογιστή και τιμωρητή.
Στο ποινικό δικονομικό δίκαιο προβλέπεται η διαδικασία εφαρμογής των κανόνων του ουσιαστικού ποινικού δικαίου, καθώς και η αρμοδιότητα των θεσμοθετημέτων οργάνων της Πολιτείας.
Τα εγκλήματα διακρίνονται σε πλημμελήματα και κακουργήματα. Οι συνεδριάσεις των ποινικών δικαστηρίων είναι κατά κανόνα δημόσιες, εκτός από αυτές που εκ του νόμου γίνονται κεκλεισμένων των θηρών. Στόχος της ποινικής δίκης είναι η εξακρίβωση της αλήθειας με κάθε νόμιμο τρόπο, ενώ ο κατηγορούμενος θεωρείται αθώος, μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη σε βάρος του απόφαση (τεκμήριο αθωότητας).